- skarżyć się
- несов.жа́ловаться; се́товать
skarżyć się się przed kimś — пла́каться кому́-л.
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
skarżyć się
Смотреть что такое "skarżyć się" в других словарях:
skarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać słowami swoje skargi, żale, pretensje; narzekać, uskarżać się, utyskiwać, żalić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skarżyć się na reumatyzm, na bóle w kręgosłupie. Klienci skarżą się na nieuprzejmą obsługę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skarżyć — ndk VIb, skarżyćżę, skarżyćżysz, skarż, skarżyćżył «podawać skargę, występować ze skargą; obwiniać, oskarżać; donosić» Skarżyć sąsiada do sądu o pobicie. Skarżyć na kolegów przed wychowawcą. Skarżyć na brata do matki. skarżyć się «wypowiadać… … Słownik języka polskiego
wyżalać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyżalać sięam się, wyżalać sięa się, wyżalać sięają, się {{/stl 8}}– wyżalić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyżalać sięlę się, wyżalać sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}} skarżyć się komuś, zwierzać się z bolesnych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żalić się — ndk VIa, żalić sięlę się, żalić sięlisz się, żal się, żalić sięlił się «wypowiadać żale, skargi; skarżyć się, narzekać, użalać się» Żalił się, że ma złe dzieci. Żalić się na swój los. Żalił się przed kimś … Słownik języka polskiego
żalić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, żalić sięlę się, żalić sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzać się komuś z własnych niepowodzeń, zmartwień, kłopotów; skarżyć się, narzekać : {{/stl 7}}{{stl 10}}żalić się przed kimś na coś, na kogoś. Żalić się na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
los — m IV, D. u, Ms. lossie; lm M. y 1. «dola, koleje życia, bieg wydarzeń» Ciężki, zły, marny los. Koleje losu. Skarżyć się na los, przeklinać los. Pogodzić się z losem. Dzielić z kimś los. Narażać się na niepewny los. Rzuc … Słownik języka polskiego
kłamać — 1. Kłamać, pot. łgać jak najęty, jak z nut «kłamać z dużą wprawą, bez wahania»: Kłamiesz jak najęty. Znowu ludzie będą skarżyć się na ciebie, a ja nie mam już gdzie oczu schować. T. Konwicki, Dziura. Czuję się zupełnie dobrze – łgam jak najęty. B … Słownik frazeologiczny
bezsenność — ż V, DCMs. bezsennośćści, blm «niemożność spania, zaburzenia snu charakteryzujące się utrudnionym zasypianiem lub trwałym, przedwczesnym budzeniem się» Cierpieć, skarżyć się na bezsenność. Leczyć się na bezsenność. Bezsenność dokucza komuś … Słownik języka polskiego
biadać — ndk I, biadaćam, biadaćasz, biadaćaj, biadaćają, biadaćał «głośno wypowiadać żale; wyrzekać, skarżyć się, użalać się, lamentować» Biadać nad sobą (przed kimś). Biadać z powodu utraty czegoś, nieszczęścia. Biadać, że się o czymś zapomniało … Słownik języka polskiego
płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… … Słownik języka polskiego
